Je voelt de warmte van je kop thee in je hand en ruikt de geur die je neus bereikt. Je buik beweegt op en neer als je adem haalt en je hoort de klanken die het ademen maakt. Je brengt het kopje naar je lippen en voelt de hete thee tegen je lippen aan. Dan neem je voorzichtig een slok. De warmte stroomt door je lichaam alsof je voor het eerst een kop thee drinkt. Het is mogelijk de wereld te bekijken door de bril van je innerlijk kind.
Stel je voor dat alles wat je doet nieuw is. Dat we de kleine dagelijkse handelingen die we doen zonder daarbij na te denken opnieuw ervaren alsof we dat voor het eerst doen. Is dat het contact met je innerlijk kind?
Hoe jonger het kind hoe nieuwer de ervaringen. Een baby heeft nog nooit een stukje brood gegeten zodra hij geboren wordt maar als volwassene is het inmiddels gesneden koek. Je denkt er niet meer bij na. Er gaat zoveel aan ons voorbij waar we niet stil bij staan. En dat stil staan is juist waar we naar op zoek zijn. Misschien is het wel makkelijker dan het lijkt?
Mindful een kop thee drinken, of koffie als je dat liever hebt. Wakker worden. Je tanden poetsen. Je brood smeren. Het kost je weinig tijd. Het vraagt alleen aandacht (zie ook: Een kijkje in de spiegel: waar word je echt blij van?) Een bekende handeling doen alsof het een nieuwe ervaring is zorgt ervoor dat al het andere om je heen afneemt in aanwezigheid. Jij bent op dat moment alleen dat aan het doen waar je aandacht naar toe gaat. Je kopje thee.
Ons innerlijk kind is niet zo ver weg als we in staat zijn de wereld om ons heen te beschouwen en te observeren als iets nieuws. Het vraagt alleen een nieuwsgierige houding, aandachtig en open. Zoals een klein kind naar de wereld kijkt.
