Het liefst zouden we 100% van de tijd open minded zijn. Toch? Het klinkt zo lekker positief! Ondertussen zitten we vol met oordelen. En als we niet willen oordelen veroordelen we onszelf erover. Een zinloze en vermoeiende bezigheid! Dus hoe veranderen we dan deze mindset?
Al voordat we een nieuw persoon in ons leven voor het eerst de hand schudden hebben we een mening gevormd. Of we dat nu leuk vinden of niet. Misschien zit z’n haar stom, of lacht ze raar, iemand kan je de kriebels geven, een fijn gevoel of je jaloers maken. In een paar seconden is het gebeurd.
Ook als we iemand al langer kennen zitten we vol met oordelen. En over degene die je het langste kent al helemaal: jezelf. Vanalles mag wel of mag niet, hebben we nodig, moeten we doen, doen we stom et cetera. Onze oordelen zijn er. Punt. Dus heeft het wel zin om ze proberen niet te hebben?
Open minded zijn betekent met hele mooie woorden: open staan voor wat je tegemoet komt (zie ook: Naar je hart luisteren en afstand nemen van je oordelen). Iets simpeler gezegd: nieuwsgierig zijn. Het is een nieuwsgierige en onderzoekende mindset. Nieuwsgierig naar een ander en naar jezelf. Waarom doet diegene dat? Wat heeft ervoor gezorgd dat ik zo reageer?
Nieuwsgierigheid zorgt er voor dat je je oordelen kan laten varen. Want met een oordelende blik ontdek je namelijk niets nieuws. In plaats van je oordelen proberen los te laten of ze misschien wel te veroordelen verdwijnen ze vanzelf naar de achtergrond als we een nieuwsgierige houding aannemen. Je verschuift je focus.
Dus misschien heeft die lastige collega wel hele goede kwaliteiten? Of heeft die mevrouw achter de kassa een reden dat ze zo chagrijnig is? En misschien is het beeld dat anderen van je hebben veel positiever dan je zelf denkt? Je weet het niet totdat je nieuwsgierig gaat zijn. Open minded.
