Soms voelen we ons verstrikt in de dagelijkse gang van zaken. Werken, eten, sporten, slapen. De routine zorgt voor een sleur en is lastig te doorbreken. Je baan opzeggen, je relaties veranderen, de wijde wereld intrekken of op een andere manier het roer om gooien lijkt dan een aantrekkelijke optie. Maar is die optie wel echt zo vrij?
Als backpacker heb ik het vaak gezien: de ronddwalende ‘vrije vogels’ op zoek naar betekenis in hun leven. Ogenschijnlijk vrij van verplichtingen maar stiekem vast in hun leven. Het loslaten van je werk, je sociale leven en/of je thuis maakt misschien wel dat je aan niemands verwachtingen meer hoeft te voldoen maar je ontloopt niet de verwachtingen die je hebt van jezelf en je leven.
Het zijn vaak niet de verplichtingen die ons vastketenen maar onze eigen kijk op het leven en onze verwachtingen daarvan. We verlangen naar anders en dat verlangen zorgt ervoor dat we niet tevreden zijn met wat we hebben. Er is ook zoveel ‘anders’ om ons heen en de media heeft er een mooie taak in om te laten zien dat het beter kan dan wat je hebt. Is het wel mogelijk om vrij te zijn van verlangens? Of kunnen we ons vrij voelen naast onze verlangens?
Veel verschillende aspecten in het leven gaan hand in hand (zie: Innerlijke coexistentie). Je houdt van je partner maar kan alsnog een keer boos zijn. Je bent gelukkig maar hebt even een baaldag, of andersom. Je voelt beperkingen maar tegelijkertijd ben je vrij om te gaan en staan waar je wilt.
Het roer om? Iedere vrijheid heeft beperkingen, er is altijd een ‘anders’ en ‘beter’. In iedere beperking liggen mogelijkheden tot vrijheid. De vrijheid om de kansen te zien die voor je liggen en te kiezen voor wat bij je past. Die keuze kan drastisch zijn of simpel, makkelijk of moeilijk. Uiteindelijk gaat het om wat je waardevol vind.
